پرمعنى‌تر و هم رساتر است، زيرا دليل به معنى راهنما است اما سلطان به معنى چيزى است كه انسان را بر طرف مقابل مسلط مى‌سازد و متناسب موارد بحث و مجادله و گفتگو است، و اشاره به دليل كوبنده است.

2-" متاع" به معنى چيزى است كه انسان از آن بهره مى‌گيرد، و مفهوم آن بسيار وسيع است و تمام وسائل زندگى و مواهب مادى را شامل مى‌شود، راغب در كتاب" مفردات" مى‌گويد:" كلما ينتفع به على وجه ما، فهو متاع و متعة":

هر چيزى كه به نحوى انسان از آن بهره مى‌گيرد به آن متاع يا متعه گفته مى‌شود.

3- تعبير به" نُذِيقُهُمُ‌" (به آنها مى‌چشانيم) كه در مورد عذاب الهى به كار رفته اشاره به اين است كه اين مجازات چنان به آنها مى‌رسد كه گويى با زبان و دهان خويش آن را مى‌چشند، اين تعبير بسيار رساتر از مشاهده و حتى لمس كردن عذاب است.