و اينكه مى‌بينيم در عصر و زمان ما گروهى هستند كه دم از ايمان به خدا و اسلام مى‌زنند و در عين حال دست گدايى به سوى قوانين ديگران كه قوانين غير اسلامى است دراز مى‌كنند، و يا به خود اجازه مى‌دهند كه قوانين اسلام را به عنوان اينكه قابل عمل نيست كنار بگذارند و شخصا به جعل قانون بپردازند، آنها نيز پيرو سنتهاى جاهلى هستند.

اسلام واقعى تجزيه‌پذير نيست، هنگامى كه گفتيم مسلمانيم بايد همه قوانين آن را برسميت بشناسيم، و اينكه بعضى مى‌گويند اين قوانين همه قابل اجرا نيست پندار بى اساسى است كه از يك نوع غرب‌زدگى و خود باختگى ناشى شده است.

البته اسلام به خاطر جامعيتى كه دارد در يك سلسله از مسائل با ذكر اصول كلى دست ما را باز گزارده است كه نيازهاى هر عصر و زمان را با شور و مشورت بر طبق آن اصول تنظيم و به اجرا در آوريم.

اين تعبيرات سه‌گانه در واقع اشاره به" افكار" و" گفتار" و" اعمال" انسانها است، يعنى خداوند همانگونه كه اعمال ما را مى‌بيند، سخنان ما را مى‌شنود، و از افكار و نيات ما آگاه و با خبر است و چيزى از اينها از محيط علم پروردگار بيرون نيست.

بدون شك نيت و حالات روحى در مرحله نخست قرار دارد و گفتار پشت سر آن است و كردار و عمل به دنبال آن، و لذا در آيه نيز به همين ترتيب ذكر