[سوره يونس (10): آيات 34 تا 36]

قُلْ هَلْ مِنْ شُرَكائِكُمْ مَنْ يَبْدَؤُا الْخَلْقَ ثُمَّ يُعِيدُهُ قُلِ اللَّهُ يَبْدَؤُا الْخَلْقَ ثُمَّ يُعِيدُهُ فَأَنَّى تُؤْفَكُونَ (34) قُلْ هَلْ مِنْ شُرَكائِكُمْ مَنْ يَهْدِي إِلَى الْحَقِّ قُلِ اللَّهُ يَهْدِي لِلْحَقِّ أَ فَمَنْ يَهْدِي إِلَى الْحَقِّ أَحَقُّ أَنْ يُتَّبَعَ أَمَّنْ لا يَهِدِّي إِلاَّ أَنْ يُهْدى‌ فَما لَكُمْ كَيْفَ تَحْكُمُونَ (35) وَ ما يَتَّبِعُ أَكْثَرُهُمْ إِلاَّ ظَنًّا إِنَّ الظَّنَّ لا يُغْنِي مِنَ الْحَقِّ شَيْئاً إِنَّ اللَّهَ عَلِيمٌ بِما يَفْعَلُونَ (36)

ترجمه:

34- بگو آيا هيچيك از معبودهاى شما آفرينش را ايجاد و سپس باز مى‌گرداند؟ بگو تنها خدا آفرينش را ايجاد كرده سپس باز مى‌گرداند، با اينحال چرا از حق روى‌گردان مى‌شويد؟

35- بگو آيا هيچيك از معبودهاى شما به سوى حق هدايت مى‌كند؟- بگو تنها خدا به حق هدايت مى‌كند آيا كسى كه هدايت به حق مى‌كند براى پيروى شايسته‌تر است يا آن كس كه خود هدايت نمى‌شود مگر هدايتش كنند، شما را چه مى‌شود؟

چگونه داورى مى‌كنيد؟

36- و بيشتر آنها جز از گمان (و پندارهاى بى اساس) پيروى نمى‌كنند (در حالى كه) گمان هرگز انسان را از حق بى نياز نمى‌سازد (و به حق نمى‌رساند) خداوند به آنچه انجام مى‌دهند آگاه است.

تفسير: يكى از نشانه‌هاى حق و باطل‌

اين آيات نيز هم چنان استدلالات مربوط به مبدء و معاد را تعقيب مى‌كند