امتزاج معمولا در مايعات گفته مى‌شود) بنا بر اين معنى جمله چنين مى‌شود كه بوسيله آب باران، گياهان از هر قسم به هم مى‌آميزند، گياهانى كه بدرد انسان مى‌خورد يا مورد استفاده حيوانات است. [1] جمله فوق اشاره ضمنى به اين حقيقت نيز مى‌كند كه خداوند از آب باران كه يك نوع و يك حقيقت بيشتر ندارد انواع و اقسام گياهانى را مى‌روياند كه نيازمنديهاى مختلف انسانها و حيوانات را با مواد غذايى گوناگونشان تامين مى‌كنند.

[سوره يونس (10): آيات 26 تا 27]

لِلَّذِينَ أَحْسَنُوا الْحُسْنى‌ وَ زِيادَةٌ وَ لا يَرْهَقُ وُجُوهَهُمْ قَتَرٌ وَ لا ذِلَّةٌ أُولئِكَ أَصْحابُ الْجَنَّةِ هُمْ فِيها خالِدُونَ (26) وَ الَّذِينَ كَسَبُوا السَّيِّئاتِ جَزاءُ سَيِّئَةٍ بِمِثْلِها وَ تَرْهَقُهُمْ ذِلَّةٌ ما لَهُمْ مِنَ اللَّهِ مِنْ عاصِمٍ كَأَنَّما أُغْشِيَتْ وُجُوهُهُمْ قِطَعاً مِنَ اللَّيْلِ مُظْلِماً أُولئِكَ أَصْحابُ النَّارِ هُمْ فِيها خالِدُونَ (27)

ترجمه:

26- كسانى كه نيكى كردند، پاداش نيك و زياده بر آن دارند و تاريكى و ذلت چهره‌هايشان را نمى‌پوشاند آنها ياران بهشتند و جاودانه در آن خواهند ماند.

27- اما كسانى كه مرتكب گناهان شدند جزاى بدى بمقدار آن دارند و ذلت و خوارى چهره آنها را مى‌پوشاند و هيچ چيز نمى‌تواند آنها را از (مجازات) خدا نگهدارد، (چهره‌هاشان آن چنان تاريك است كه) گويى پاره‌هايى از شب تاريك صورت آنها را پوشانده، آنها ياران آتشند و جاودانه در آن خواهند ماند.

[1] از آنچه در بالا گفته شد روشن مى‌شود كه باء در" به" به معنى سببيت است، ولى بعضى احتمال داده‌اند، كه به معنى" مع" بوده باشد يعنى آبى از آسمان نازل مى‌شود با گياهان مخلوط مى‌گردد، و آنها را رشد و نمو مى‌دهد، ولى اين احتمال دوم با ذيل آيه كه مى‌گويد" مِمَّا يَأْكُلُ النَّاسُ وَ الْأَنْعامُ‌" سازگار نيست، زيرا ظاهر اين جمله آنست كه اختلاط در ميان انواع گياهان منظور بوده است، نه اختلاط آب و گياه. (دقت كنيد)