نام کتاب : تفسير نمونه ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 8 صفحه : 243
در آيه بعد مطلب را صريحتر بيان مىكند و مىگويد:
" سپس شما را جانشين آنها در زمين قرار داديم تا ببينيم چگونه عمل
مىكنيد" (ثُمَّ جَعَلْناكُمْ خَلائِفَ فِي الْأَرْضِ
مِنْ بَعْدِهِمْ لِنَنْظُرَ كَيْفَ تَعْمَلُونَ).
***
در اينجا به چند نكته بايد توجه كرد:
1- قرون جمع" قرن" معمولا به معنى يك زمان طولانى استعمال مىشود
ولى همانگونه كه علماى لغت گفتهاند به معنى قوم و جمعيتى كه در عصر واحدى زندگى
مىكنند نيز آمده است زيرا ماده اصلى آن به معنى اقتران و نزديكى است- در آيه مورد
بحث نيز به همين معنى يعنى گروه و اقوام" هم عصر" به كار رفته.
2- در آيات فوق علت نابودى اقوام گذشته ظلم و ستم ذكر شده است، اين بخاطر آن
است كه واژه ظلم آن چنان مفهوم جامعى دارد كه هر گونه گناه و فسادى را در بر
مىگيرد.
3- از جمله وَ ما كانُوا لِيُؤْمِنُوا (چنان نبود كه ايمان بياورند) استفاده مىشود كه خداوند
تنها آن گروهى را به هلاكت كيفر مىدهد كه اميدى به ايمان آنها در آينده نيز
نباشد، و به اين ترتيب اقوامى كه در آينده ممكن است ايمان بياورند مشمول چنين
كيفرهايى نمىشوند.
زيرا فرق بسيار است بين اينكه گفته شود ايمان نياورند و يا گفته شود چنان نبود
كه ايمان بياورند. (دقت كنيد) 4- جمله
لِنَنْظُرَ كَيْفَ تَعْمَلُونَ (ببينيم چگونه
عمل مىكنيد) مسلما نه به معنى نگاه كردن با چشم است، و نه تفكر و نگاه قلبى، چون
خداوند از هر دو پيراسته است، بلكه مفهوم آن حالتى شبيه انتظار است يعنى شما را به
حال خود واگذاردهايم و منتظريم كه چه خواهيد كرد.
نام کتاب : تفسير نمونه ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 8 صفحه : 243