نام کتاب : تفسير نمونه ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 8 صفحه : 184
كه واجب الاطاعة باشد وجود نداشت، و در عين حال آيه به طور مسلم شامل مؤمنان
زمان او مىشود، بنا بر اين مىفهميم منظور جمع در يك زمان نيست بلكه جمع در
مجموعه زمانهاست.
[سوره التوبة (9): آيات 120 تا 121]
ما كانَ لِأَهْلِ الْمَدِينَةِ وَ مَنْ حَوْلَهُمْ مِنَ
الْأَعْرابِ أَنْ يَتَخَلَّفُوا عَنْ رَسُولِ اللَّهِ وَ لا يَرْغَبُوا
بِأَنْفُسِهِمْ عَنْ نَفْسِهِ ذلِكَ بِأَنَّهُمْ لا يُصِيبُهُمْ ظَمَأٌ وَ لا
نَصَبٌ وَ لا مَخْمَصَةٌ فِي سَبِيلِ اللَّهِ وَ لا يَطَؤُنَ مَوْطِئاً يَغِيظُ
الْكُفَّارَ وَ لا يَنالُونَ مِنْ عَدُوٍّ نَيْلاً إِلاَّ كُتِبَ لَهُمْ بِهِ
عَمَلٌ صالِحٌ إِنَّ اللَّهَ لا يُضِيعُ أَجْرَ الْمُحْسِنِينَ (120) وَ لا
يُنْفِقُونَ نَفَقَةً صَغِيرَةً وَ لا كَبِيرَةً وَ لا يَقْطَعُونَ وادِياً إِلاَّ
كُتِبَ لَهُمْ لِيَجْزِيَهُمُ اللَّهُ أَحْسَنَ ما كانُوا يَعْمَلُونَ (121)
ترجمه:
120- سزاوار نيست كه اهل مدينه و باديهنشينانى كه اطراف آنها هستند از رسول
خدا تخلف جويند، و براى حفظ جان خويش از جان او چشم بپوشند، اين به خاطر آن است كه
هيچ تشنگى به آنها نمىرسد، و نه خستگى، و نه گرسنگى در راه خدا، و هيچ گامى كه
موجب خشم كافران شود برنمىدارند، و ضربهاى از دشمن نمىخورند، مگر اينكه به
واسطه آن عمل صالحى براى آنها نوشته مىشود، زيرا خداوند پاداش نيكوكاران را ضايع
نمىكند.
121- و هيچ مال كوچك يا بزرگى را (در اين راه) انفاق نمىكنند و هيچ سرزمينى
را (به سوى ميدان جهاد و يا در بازگشت) نمىپيمايند، مگر اينكه براى آنها نوشته
مىشود تا خداوند آن را به عنوان بهترين اعمالشان پاداش دهد.
نام کتاب : تفسير نمونه ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 8 صفحه : 184