رابطه خود را با راستگويان و آنها كه بر سر پيمان خود ايستاده‌اند محكم بدارند.

نخست مى‌فرمايد:" اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد از مخالفت فرمان خدا بپرهيزيد" (يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ‌).

و براى اينكه بتوانند راه پر پيچ و خم تقوا را بدون اشتباه و انحراف بپيمايند اضافه مى‌كند:" با صادقان باشيد" (وَ كُونُوا مَعَ الصَّادِقِينَ‌).

در اينكه منظور از" صادقين" چه كسانى است، مفسران احتمالات گوناگونى داده‌اند.

ولى اگر بخواهيم راه را نزديك كنيم، بايد به خود قرآن مراجعه كنيم كه در آيات متعددى" صادقين" را تفسير كرده است.

در سوره بقره مى‌خوانيم: لَيْسَ الْبِرَّ أَنْ تُوَلُّوا وُجُوهَكُمْ قِبَلَ الْمَشْرِقِ وَ الْمَغْرِبِ وَ لكِنَّ الْبِرَّ مَنْ آمَنَ بِاللَّهِ وَ الْيَوْمِ الْآخِرِ وَ الْمَلائِكَةِ وَ الْكِتابِ وَ النَّبِيِّينَ وَ آتَى الْمالَ عَلى‌ حُبِّهِ ذَوِي الْقُرْبى‌ وَ الْيَتامى‌ وَ الْمَساكِينَ وَ ابْنَ السَّبِيلِ وَ السَّائِلِينَ وَ فِي الرِّقابِ وَ أَقامَ الصَّلاةَ وَ آتَى الزَّكاةَ وَ الْمُوفُونَ بِعَهْدِهِمْ إِذا عاهَدُوا وَ الصَّابِرِينَ فِي الْبَأْساءِ وَ الضَّرَّاءِ وَ حِينَ الْبَأْسِ أُولئِكَ الَّذِينَ صَدَقُوا وَ أُولئِكَ هُمُ الْمُتَّقُونَ‌ (بقره- 177).

در اين آيه مى‌بينيم پس از آنكه مسلمانان را از گفتگوهاى اضافى در باره مساله تغيير قبله نهى مى‌كند حقيقت نيكوكارى را براى آنها چنين تفسير مى‌كند: ايمان به خدا و روز رستاخيز و فرشتگان و كتب آسمانى و پيامبران، سپس انفاق در راه خدا به نيازمندان و محرومان، و بر پا داشتن نماز، و پرداختن زكات، و وفاى به عهد، و استقامت در برابر مشكلات به هنگام جهاد، و پس از ذكر همه اينها مى‌گويد: كسانى كه اين صفات را دارا باشند، صادقان و پرهيزگارانند.

و به اين ترتيب صادق كسى است كه داراى ايمان به تمام مقدسات و بدنبال‌