115- چنان نبوده كه خداوند قومى را پس از هدايت (و ايمان) مجازات كند مگر آنكه
آنچه را كه بايد از آن بپرهيزند براى آنان بيان نمايد (و آنها مخالفت كنند) زيرا
خداوند به هر چيزى دانا است.
116- حكومت آسمانها و زمين براى او است، (او) زنده مىكند و مىميراند، و جز
خدا ولى و ياورى نداريد.
شان نزول:
بعضى از مفسران گفتهاند كه گروهى از مسلمانان قبل از نزول فرائض و واجبات چشم
از جهان بسته بودند، جمعى خدمت پيامبر ص آمدند و درباره سرنوشت آنها اظهار نگرانى
كردند، و چنين مىپنداشتند كه آنها شايد گرفتار مجازات الهى به خاطر عدم انجام اين
فرائض باشند. آيه فوق نازل شد و اين موضوع را نفى كرد [1]