نام کتاب : تفسير نمونه ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 8 صفحه : 111
از آنچه
گفتيم بخوبى روشن مىشود كه گفتار مفسر دانشمند اما متعصب يعنى نويسنده المنار كه
در اينجا شيعه را به خاطر عدم اعتقاد به پاكى و درستى همه صحابه، مورد سرزنش و
حمله قرار مىدهد كمترين ارزشى ندارد، شيعه گناهى نكرده، جز اينكه حكم عقل و شهادت
تاريخ و گواهى قرآن را در اينجا پذيرفته، و به امتيازات واهى و نادرست متعصبان گوش
فرا نداده است.
101- و از
(ميان) اعراب باديهنشينى كه اطراف شما هستند جمعى از منافقانند و از اهل (خود)
مدينه (نيز) گروهى سخت به نفاق پاى بندند كه آنها را نمىشناسى و ما آنها را
مىشناسيم، به زودى آنها را دو باره مجازات مىكنيم (مجازاتى به وسيله رسوايى
اجتماعى، و مجازاتى به هنگام مرگ) سپس به سوى مجازات بزرگى (در قيامت) فرستاده
مىشوند.
تفسير:
بار ديگر
قرآن مجيد بحث را متوجه اعمال منافقان و گروههاى آنها كرده مىگويد" در ميان
كسانى كه در اطراف شهر شما" مدينه" هستند گروهى از منافقان وجود
دارند" (وَ مِمَّنْ حَوْلَكُمْ مِنَ الْأَعْرابِ مُنافِقُونَ).
يعنى تنها
نبايد توجه خود را به منافقان داخل بيندازيد، بايد هشيار باشيد منافقان بيرون را
نيز زير نظر بگيريد و مراقب فعاليتهاى خطرناك آنان باشيد.
كلمه"
اعراب" همانگونه كه سابقا هم اشاره كرديم معمولا به عربهاى باديهنشين گفته
مىشود.
نام کتاب : تفسير نمونه ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 8 صفحه : 111