مقابل وسوسه‌هاى شيطانى مى‌كردند، و از طريق مراقبت كه در علم اخلاق بحث مشروحى دارد با آن مى‌جنگيدند.

اصولا وسوسه‌هاى نفس و شيطان همانند ميكربهاى بيمارى‌زا است، كه در همه وجود دارند، ولى به دنبال بنيه‌هاى ضعيف و جسمهاى ناتوان مى‌گردند، تا در آنجا نفوذ كنند اما آنها كه جسمى سالم و نيرومند و قوى دارند، اين ميكربها را از خود دفع مى‌كنند.

جمله‌ فَإِذا هُمْ مُبْصِرُونَ‌ (به هنگام ياد خدا چشمشان بينا مى‌شود و حق را مى‌بينند) اشاره به اين حقيقت است كه وسوسه‌هاى شيطانى پرده بر ديد باطنى انسان مى‌افكند، آن چنان كه راه را از چاه و دوست را از دشمن و نيك را از بد نمى‌شناسد، ولى ياد خدا به انسان بينايى و روشنايى مى‌بخشد، و قدرت شناخت واقعيتها به او مى‌دهد، شناختى كه نتيجه‌اش نجات از چنگال وسوسه‌ها است.

يمدونهم از ماده" امداد" به معنى كمك دادن و ادامه دادن و افزودن است‌