نخواهد ماند" [1] احاديث ديگرى نيز به همين مضمون از پيشوايان اسلام نقل شده است.

گروهى از مفسران نيز اين تفسير را ذيل آيه ذكر كرده‌اند.

ولى تعجب‌آور اين است كه نويسنده" المنار" نه تنها در اينجا تفسير فوق را نپذيرفته بلكه به تناسب وارد بحث پيرامون احاديث مهدى ع شده، و با تعصب خاصى كه در برابر شيعه دارد و به هر بهانه‌اى از حملات ناجوانمردانه فروگذار نمى‌كند به كلى احاديث مربوط به" مهدى" را انكار كرده و آنها را متضاد! و غير قابل قبول شمرده است! به گمان اين كه عقيده به وجود مهدى تنها مربوط به شيعه و يا آنها كه به تشيع تمايل دارند مى‌باشد! و از اين گذشته اعتقاد به وجود مهدى را عاملى براى ركود و عقب‌ماندگى شمرده است.

به همين دليل ناگزيريم- به طور كاملا فشرده بحثى در زمينه روايات مربوط به ظهور مهدى ع و بحثى هم پيرامون آثار اين عقيده در پيشرفت جامعه اسلامى و مبارزه با ظلم و فساد ايراد كنيم، تا روشن شود هر گاه پاى تعصب به ميان آيد علم و دانش از در ديگر فرار خواهد كرد و مفسر نامبرده با اين كه اطلاعات قابل ملاحظه‌اى در مسائل اسلامى دارد اما به خاطر اين نقطه ضعف (تعصب شديد) چگونه بعضى از حقائق روشن را وارونه ديده است!.

روايات اسلامى پيرامون ظهور مهدى (ع)

گرچه كتابهاى فراوانى به وسيله دانشمندان اهل سنت، و علماى شيعه پيرامون احاديث مربوط به قيام مهدى نوشته شده است، ولى به عقيده ما چيزى گوياتر و در عين حال فشرده‌تر از نامه‌اى كه گروهى از دانشمندان" حجاز" در پاسخ يكى از سؤال كنندگان فرستاده‌اند نيست، لذا عين ترجمه آن را ذيلا از نظر

[1]- نور الثقلين جلد 2 صفحه 211.