را از مساله غنائم جنگى نيز فراتر برده و به همه در آمدها اشاره كرده است.) در آغاز آيه مى‌فرمايد:" بدانيد هر گونه غنيمتى نصيب شما مى‌شود يك پنجم آن، از آن خدا و پيامبر و ذى القربى (امامان اهل بيت) و يتيمان و مسكينان و واماندگان در راه (از خاندان پيامبر) مى‌باشد" (وَ اعْلَمُوا أَنَّما غَنِمْتُمْ مِنْ شَيْ‌ءٍ فَأَنَّ لِلَّهِ خُمُسَهُ وَ لِلرَّسُولِ وَ لِذِي الْقُرْبى‌ وَ الْيَتامى‌ وَ الْمَساكِينِ وَ ابْنِ السَّبِيلِ‌).

و براى تاكيد اضافه مى‌كند:" كه اگر شما به خدا و آنچه بر بنده خود در (روز جنگ بدر) روز جدايى حق از باطل، روزى كه دو گروه مؤمن و كافر در مقابل هم قرار گرفتند، نازل كرديم ايمان آورده‌ايد بايد به اين دستور عمل كنيد و در برابر آن تسليم باشيد" (إِنْ كُنْتُمْ آمَنْتُمْ بِاللَّهِ وَ ما أَنْزَلْنا عَلى‌ عَبْدِنا يَوْمَ الْفُرْقانِ يَوْمَ الْتَقَى الْجَمْعانِ‌).

در اينجا توجه به اين نكته لازم است: با اينكه روى سخن در اين آيه به مؤمنان است، زيرا پيرامون غنائم جهاد اسلامى بحث مى‌كند و معلوم است مجاهد اسلامى مؤمن است، ولى با اين حال مى‌گويد:" اگر ايمان به خدا و پيامبر آورده‌ايد" اشاره به اينكه نه تنها ادعاى ايمان نشانه ايمان نيست بلكه شركت در ميدان جهاد نيز ممكن است نشانه ايمان كامل نباشد و اين عمل به خاطر اهداف ديگرى انجام گيرد، مؤمن كامل كسى است كه در برابر همه دستورات مخصوصا دستورات مالى تسليم باشد و تبعيضى در ميان برنامه‌هاى الهى قائل نگردد.

و در پايان آيه اشاره به قدرت نامحدود الهى كرده مى‌گويد" و خدا بر همه چيز قادر است" (وَ اللَّهُ عَلى‌ كُلِّ شَيْ‌ءٍ قَدِيرٌ).

يعنى با اينكه در ميدان بدر از هر نظر شما در اقليت قرار داشتيد و دشمن ظاهرا از هر نظر برترى چشمگيرى داشت خداوند قادر توانا آنها را شكست داد و شما را يارى كرد تا پيروز شديد.