ساخته‌اند، و سلولهاى هر يك به تفاوت ماموريتهايشان كاملا مختلف و استعدادهايشان به تناسب وظائفشان متفاوت است.

عين اين موضوع در جهان انسانيت ديده مى‌شود، افراد انسان رويهمرفته نيز يك درخت بزرگ و بارور را تشكيل مى‌دهند كه هر دسته بلكه هر فردى رسالت خاصى در اين پيكر بزرگ بر عهده دارد، و متناسب آن ساختمان مخصوص به خود، و اين است كه قرآن مى‌گويد اين تفاوتها وسيله آزمايش شما است زيرا همانطور كه سابقا هم گفتيم" آزمايش" در مورد برنامه‌هاى الهى به معنى" تربيت و پرورش" است، و به اين ترتيب پاسخ هر گونه ايرادى كه بر اثر برداشت نادرست از مفهوم آيه عنوان مى‌شود روشن خواهد گرديد.

خلافت انسان در روى زمين‌

نكته جالب ديگر اينكه: قرآن كرارا انسان را به عنوان" خليفه" و" نماينده خدا در روى زمين" معرفى كرده است، اين تعبير ضمن روشن ساختن مقام بشر، اين حقيقت را نيز بيان مى‌كند كه اموال و ثروتها و استعدادها و تمام مواهبى كه خدا به انسان داده، در حقيقت مالك اصليش او است، و انسان تنها نماينده و مجاز و ماذون از طرف او مى‌باشد و بديهى است كه هر نماينده‌اى در تصرفات خود استقلال ندارد بلكه بايد تصرفاتش در حدود اجازه و اذن صاحب اصلى باشد.

و از اينجا روشن مى‌شود كه مثلا در مساله مالكيت، اسلام هم از اردوگاه" كمونيسم" فاصله مى‌گيرد و هم از اردوگاه" كاپيتاليسم" و سرمايه‌دارى، زيرا دسته اول مالكيت را مخصوص اجتماع، و دسته دوم در اختيار فرد مى‌داند، اما اسلام مى‌گويد: مالكيت نه براى فرد است و نه براى اجتماع، بلكه در واقع براى خدا است و انسانها وكيل و نماينده اويند و به همين دليل اسلام، هم در طرز درآمد افراد، نظارت مى‌كند، و هم در چگونگى مصرف، و براى هر دو قيود و شروطى‌