آنها را در ناراحتى و عذاب قرار دهند" (وَ إِذْ تَأَذَّنَ رَبُّكَ لَيَبْعَثَنَّ عَلَيْهِمْ إِلى‌ يَوْمِ الْقِيامَةِ مَنْ يَسُومُهُمْ سُوءَ الْعَذابِ‌)" تاذن" و" اذن" هر دو به معنى اعلام كردن است، و نيز به معنى سوگند ياد كردن آمده است، در اين صورت معنى آيه چنين مى‌شود كه خداوند سوگند ياد كرده است كه تا دامنه قيامت چنين اشخاصى در ناراحتى و عذاب باشند.

از اين آيه استفاده مى‌شود كه اين گروه سركش، هرگز روى آرامش كامل نخواهند ديد، هر چند براى خود حكومت و دولتى تاسيس كنند، باز تحت فشار و ناراحتى مداوم خواهند بود، مگر اينكه براستى، روش خود را تغيير دهند، و دست از ظلم و فساد بكشند.

و در پايان آيه اضافه مى‌كند كه" پروردگار تو هم مجازاتش براى مستحقان، سريع است، و هم نسبت به خطاكاران توبه‌كار آمرزنده و مهربان". (إِنَّ رَبَّكَ لَسَرِيعُ الْعِقابِ وَ إِنَّهُ لَغَفُورٌ رَحِيمٌ‌) و اين جمله نشان مى‌دهد كه خداوند راه بازگشت را به روى آنان باز گذارده، تا كسى گمان نبرد كه سرنوشت اجبارى توأم با بدبختى و كيفر و مجازات براى آنها تعيين شده است.