قرار دادند آن چنان كه نزديك بود مرا به قتل برسانند بنا بر اين من بيگناهم بيگناه، كارى نكن كه دشمنان به شماتت من برخيزند و مرا در رديف اين جمعيت ظالم و ستمگر قرار مده" (قالَ ابْنَ أُمَّ إِنَّ الْقَوْمَ اسْتَضْعَفُونِي وَ كادُوا يَقْتُلُونَنِي فَلا تُشْمِتْ بِيَ الْأَعْداءَ وَ لا تَجْعَلْنِي مَعَ الْقَوْمِ الظَّالِمِينَ‌).

تعبير به" ابن ام" در اين آيه و يا" يا ابن ام" در آيه 94 سوره طه (فرزند مادرم) با اينكه موسى و هارون از يك پدر و مادر بودند، به خاطر تحريك عواطف موسى ع در اين حال بوده است، سرانجام اين جريان اثر خود را گذارد و بنى اسرائيل به زودى متوجه زشتى اعمال خويش شدند و تقاضاى توبه كردند.

تقاضاى بخشش و آمرزش براى خود و برادرش نه به خاطر آن است كه گناهى از آنها سرزده بلكه يك نوع خضوع به درگاه پروردگار و بازگشت به سوى او و ابراز تنفر از اعمال زشت بت‌پرستان و همچنين سرمشقى است براى همگان تا فكر كنند جايى كه موسى و برادرش كه انحرافى پيدا نكرده بودند چنين تقاضايى از پيشگاه خدا كنند، ديگران بايد حساب خود را برسند و سرمشق بگيرند و رو به درگاه پروردگار آورده، از گناهان خود تقاضاى عفو و بخشش كنند، و چنان كه دو آيه قبل نشان مى‌دهد، بنى اسرائيل نيز چنين كردند.

همانطور كه از آيات فوق و آيات سوره طه استفاده مى‌شود، گوساله‌اى را