132- و گفتند هر زمان آيتى براى ما بياورى كه سحرمان كنى ما به تو ايمان
نمىآوريم! 133- سپس (بلاها را پشت سرهم بر آنها نازل كرديم) طوفان و ملخ و آفت
گياهى و قورباغهها و خون را كه نشانههايى از هم جدا بودند بر آنها فرستاديم (ولى
باز بيدار نشدند) و تكبر ورزيدند و جمعيت گنهكارى بودند.
تفسير: بلاهاى پى در پى و رنگارنگ
در اين آيات، اشاره به مرحله ديگرى از درسهاى بيدار كنندهاى كه خدا به قوم
فرعون داد، شده است، هنگامى كه مرحله اول يعنى خشكسالى و زيانهاى مالى در آنها،
اثر بيدار كننده نگذاشت، نوبت مرحله دوم كه مجازاتهاى سختتر و شديدتر بود فرا
رسيد، و خداوند آنها را به بلاهاى پى در پى و كوبنده كه به طور متناوب نازل مىشد،
گرفتار ساخت، اما متاسفانه باز هم بيدار نشدند! در نخستين آيه مورد بحث به عنوان
مقدمهاى براى نزول اين بلاها مىگويد:
آنها هم چنان در انكار دعوت موسى ع، مقاومت به خرج دادند، و" گفتند هر
گاه آيتى براى ما بياورى كه بخواهى ما را با آن سحر كنى، ما به تو ايمان نخواهيم
آورد" (وَ قالُوا مَهْما تَأْتِنا بِهِ مِنْ آيَةٍ
لِتَسْحَرَنا بِها فَما نَحْنُ لَكَ بِمُؤْمِنِينَ) تعبير به آيه، شايد به عنوان تمسخر بوده، زيرا موسى ع، معجزات خود را به
عنوان آيات و نشانههاى خدا معرفى مىنمود، ولى آنها به عنوان سحر، آن را تفسير مىكردند.
نام کتاب : تفسير نمونه ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 6 صفحه : 320