نام کتاب : تفسير نمونه ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 6 صفحه : 16
براى روشن
شدن اين سخن بد نيست مثالى بزنيم، كسى از ما سؤال مىكند آيا حسن و حسين، هر دو
آمدند، ما در جواب مىگوئيم نه فقط حسن آمد، در اينجا منظورمان اين است كه آمدن
نفر دوم، يعنى حسين را نفى كنيم، اما هيچ مانعى ندارد كسان ديگرى كه اصلا مورد بحث
ما نبودهاند آمده باشند، چنين حصرى را حصر اضافى (يا نسبى) مىگويند.
اما بايد
توجه داشت كه ظاهر حصر، معمولا حصر حقيقى است مگر در مواردى كه قرينهاى در كار
باشد مانند آيه مورد بحث.
146- و بر
يهوديان، هر حيوان ناخندار (حيواناتى كه سم يكپارچه دارند) را حرام كرديم و از
گاو و گوسفند، پيه و چربيشان را تحريم نموديم، مگر چربىهايى كه بر پشت اينها قرار
دارد، و يا در لابلاى امعاء و دو طرف پهلوها و يا آنها كه با استخوان آميخته است
اين را به خاطر ظلم و ستمى كه مىكردند، به آنها كيفر داديم و ما راست مىگوئيم.
147- اگر ترا
تكذيب كنند (و اين حقايق را نپذيرند) به آنها بگو پروردگار شما رحمت وسيعى دارد،
اما در عين حال مجازات او از مجرمان، دفعشدنى نيست (راه بازگشت به سوى شما باز
است و فورا شما را مجازات نمىكند ولى اگر به كارهاى خلاف ادامه داديد، كيفر شما
حتمى است).
نام کتاب : تفسير نمونه ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 6 صفحه : 16