هرگز زيادى بدان و ناپاكان شما را بشگفتى در نياورد و در موارد ديگر بيش از ده بار فرموده: وَ لكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لا يَعْلَمُونَ‌: كار اكثر مردم از روى علم و دانش نيست!.

ضمنا بايد توجه داشت كه اگر در آيه كلمه" خبيث" بر" طيب" مقدم داشته شده است به خاطر آن است كه در آيه مورد بحث روى سخن با كسانى است كه فزونى خبيث را دليل بر اهميت آن مى‌گيرند و بايد به آنها پاسخ گفته شود، و به آنها گوشزد مى‌كند، كه ملاك خوبى و بدى در هيچ مورد كثرت و قلت و اكثريت و اقليت نيست، بلكه در همه جا و همه وقت" پاكى" بهتر از" ناپاكى" است، و صاحبان عقل و انديشه هيچگاه فريب كثرت را نمى‌خورند، همواره از پليدى دورى مى‌كنند، اگر چه تمام افراد محيطشان آلوده باشند، و به سراغ پاكيها مى‌روند اگر چه تمام افراد محيط با آن مخالفت ورزند.

[سوره المائدة (5): آيات 101 تا 102]

يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لا تَسْئَلُوا عَنْ أَشْياءَ إِنْ تُبْدَ لَكُمْ تَسُؤْكُمْ وَ إِنْ تَسْئَلُوا عَنْها حِينَ يُنَزَّلُ الْقُرْآنُ تُبْدَ لَكُمْ عَفَا اللَّهُ عَنْها وَ اللَّهُ غَفُورٌ حَلِيمٌ (101) قَدْ سَأَلَها قَوْمٌ مِنْ قَبْلِكُمْ ثُمَّ أَصْبَحُوا بِها كافِرِينَ (102)

ترجمه:

101- اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد از مسائلى سؤال نكنيد كه اگر براى شما آشكار گردد شما را ناراحت مى‌كند، و اگر به هنگام نزول قرآن از آنها سؤال كنيد براى شما آشكار مى‌شود، خداوند آنها را بخشيده (و از آن صرف نظر كرده) است و خداوند آمرزنده و حليم است.

102- جمعى از پيشينيان از آنها سؤال كردند و سپس به مخالفت با آن برخاستند، (ممكن است شما هم چنان سرنوشتى پيدا كنيد).