آگاه باشيد من هرگز به شما دستور نمى‌دهم كه مانند كشيشان مسيحى و رهبانها ترك دنيا گوئيد زيرا اين گونه مسائل و همچنين ديرنشينى در آئين من نيست، رهبانيت امت من در جهاد است (اگر مى‌خواهيد ترك دنيا گوئيد چه بهتر كه در راه سازنده‌اى همچون جهاد باشد ...) بر خود سخت نگيريد زيرا جمعى از پيشينيان شما بر اثر سخت گرفتن بر خود هلاك شدند.

آنها كه سوگند ياد كرده بودند اين امور را ترك كنند، برخاستند و گفتند: اى پيامبر! ما در اين راه سوگند ياد كرده‌ايم وظيفه ما در برابر سوگندمان چيست؟ آيات فوق نازل شد و به آنها پاسخ گفت‌ [1] لازم به تذكر است كه بعضى سوگندهاى فوق مانند سوگندى كه از عثمان بن مظعون نقل شده چون منافات با حق همسرش داشته است مشروع نبوده، ولى در مورد سوگند على ع درباره بيدار ماندن شب و اشتغال به عبادت، امر مباح و مجازى بوده است اگر چه از آيات استفاده مى‌شود كه اولى و بهتر اين بود كه چنين كارى به طور مستمر ادامه پيدا نكند و اين موضوع هيچگونه منافاتى با مقام عصمت على ع ندارد چنان كه نظير آن را در باره پيامبر ص نيز در سوره تحريم آيه يك مى‌خوانيم‌ يا أَيُّهَا النَّبِيُّ لِمَ تُحَرِّمُ ما أَحَلَّ اللَّهُ لَكَ تَبْتَغِي مَرْضاتَ أَزْواجِكَ‌:

" اى پيغمبر! چرا پاره‌اى از امورى كه بر تو حلال است به خاطر رضايت همسرانت بر خود حرام مى‌كنى؟"

تفسير: سوگند و كفاره سوگند

در اين آيه و آيات بعد يك سلسله احكام مهم اسلامى مطرح شده است، بعضى براى نخستين بار، و قسمت مهمى نيز به عنوان تاكيد و توضيح احكامى كه قبلا در

[1] شان نزول فوق قسمتى از تفسير على بن ابراهيم و قسمتى از تفسير مجمع البيان و ساير تفاسير گرفته شده است‌