آغاز جزء هشتم قرآن‌

[سوره الأنعام (6): آيه 111]

وَ لَوْ أَنَّنا نَزَّلْنا إِلَيْهِمُ الْمَلائِكَةَ وَ كَلَّمَهُمُ الْمَوْتى‌ وَ حَشَرْنا عَلَيْهِمْ كُلَّ شَيْ‌ءٍ قُبُلاً ما كانُوا لِيُؤْمِنُوا إِلاَّ أَنْ يَشاءَ اللَّهُ وَ لكِنَّ أَكْثَرَهُمْ يَجْهَلُونَ (111)

ترجمه:

111- و اگر ما فرشتگان را بر آنها نازل مى‌كرديم، و مردگان با آنها سخن مى‌گفتند، و همه چيز را در برابر آنها جمع مى‌نموديم هرگز ايمان نمى‌آوردند، مگر آنكه خدا بخواهد ولى بيشتر آنها نمى‌دانند.

تفسير: چرا افراد لجوج به راه نمى‌آيند

اين آيه با آيات قبل مربوط است، همه يك حقيقت را تعقيب مى‌كنند، هدف اين چند آيه اين است كه جمعى از تقاضا كنندگان معجزات عجيب و غريب در تقاضاهاى خود صادق نيستند و هدفشان پذيرش حق نمى‌باشد، لذا بعضى از خواسته‌هاى آنها (مثل آمدن خدا در برابر آنان!) اصولا محال است.

آنها به گمان خود مى‌خواهند با مطرح ساختن اين درخواستها و معجزات عجيب و غريب افكار مؤمنان را متزلزل و نظر حق‌جويان را مشوب و به خود مشغول سازند.

قرآن در آيه فوق با صراحت مى‌گويد:" اگر ما (آن طور كه درخواست‌