[سوره الأنعام (6): آيه 97]

وَ هُوَ الَّذِي جَعَلَ لَكُمُ النُّجُومَ لِتَهْتَدُوا بِها فِي ظُلُماتِ الْبَرِّ وَ الْبَحْرِ قَدْ فَصَّلْنَا الْآياتِ لِقَوْمٍ يَعْلَمُونَ (97)

ترجمه:

97- او كسى است كه ستارگان را براى شما قرار داد تا در تاريكيهاى خشكى و دريا بوسيله آنها هدايت شويد، نشانه‌ها (ى خود) را براى كسانى كه مى‌دانند (و اهل فكر و انديشه‌اند) بيان داشتيم.

تفسير:

در تعقيب آيه قبل كه اشاره به نظام گردش آفتاب و ماه شده بود، در اينجا به يكى ديگر از نعمتهاى پروردگار اشاره كرده مى‌گويد:" او كسى است كه ستارگان را براى شما قرار داد تا در پرتو آنها راه خود را در تاريكى صحرا و دريا، در شبهاى ظلمانى، بيابيد" (وَ هُوَ الَّذِي جَعَلَ لَكُمُ النُّجُومَ لِتَهْتَدُوا بِها فِي ظُلُماتِ الْبَرِّ وَ الْبَحْرِ) و در پايان آيه مى‌فرمايد:" نشانه‌ها و دلائل خود را براى افرادى كه اهل فكر و فهم و انديشه‌اند روشن ساختيم" (قد فصلنا الآيات لقوم يعلمون) انسان هزاران سال است كه با ستارگان آسمان و نظام آنها آشنا است گرچه هر قدر علم و دانش انسان پيشتر رفته است به عمق اين نظام واردتر شده، ولى در هر حال هميشه كم و بيش به وضع آنها آشنا بوده لذا براى جهت‌يابى در سفرهاى دريايى و خشكى بهترين وسيله او، همين ستارگان بودند.

مخصوصا در اقيانوسهاى وسيع كه هيچ نشانه‌اى براى پيدا كردن راه مقصد در دست نيست و در آن زمان دستگاه قطب‌نما نيز اختراع نشده بود وسيله مطمئنى‌