[سوره الأنعام (6): آيه 74]

وَ إِذْ قالَ إِبْراهِيمُ لِأَبِيهِ آزَرَ أَ تَتَّخِذُ أَصْناماً آلِهَةً إِنِّي أَراكَ وَ قَوْمَكَ فِي ضَلالٍ مُبِينٍ (74)

ترجمه:

74- (به خاطر بياوريد) هنگامى كه ابراهيم به مربيش (عمويش) آزر گفت آيا بتها را خدايان خود انتخاب مى‌كنى، من تو و جمعيتت را در گمراهى آشكار مى‌بينم!.

تفسير:

از آنجا كه اين سوره جنبه مبارزه با شرك و بت پرستى دارد و روى سخن بيشتر در آن از بت پرستان است و براى بيدار ساختن آنها از طرق مختلف استفاده شده، در اينجا به گوشه‌اى از سرگذشت ابراهيم قهرمان بت‌شكن اشاره كرده و منطق نيرومند او را در كوبيدن بتها ضمن چند آيه به خاطر آورده است.

قابل توجه اينكه قرآن در بسيارى از بحثهاى توحيدى و مبارزه با بت روى اين سرگذشت تكيه مى‌كند، زيرا ابراهيم مورد احترام تمام اقوام مخصوصا مشركان عرب بود.

نخست مى‌گويد: ابراهيم پدر (عموى) خود را مورد سرزنش قرار داد و به آنها چنين گفت:" آيا اين بتهاى بى ارزش و موجودات بيجان را خدايان خود انتخاب كرده‌ايد"؟! (وَ إِذْ قالَ إِبْراهِيمُ لِأَبِيهِ آزَرَ أَ تَتَّخِذُ أَصْناماً الهه).

" بدون شك من، تو و جمعيت پيروان و هم مسلكان ترا در گمراهى آشكارى مى‌بينم" چه گمراهى از اين آشكارتر كه انسان مخلوق خود را معبود خود قرار دهد، و موجود بيجان و بى‌شعورى را پناهگاه خود بپندارد و حل مشكلات خود را از آنها بخواهد (إِنِّي أَراكَ وَ قَوْمَكَ فِي ضَلالٍ مُبِينٍ‌).