[سوره الأنعام (6): آيات 8 تا 10]

وَ قالُوا لَوْ لا أُنْزِلَ عَلَيْهِ مَلَكٌ وَ لَوْ أَنْزَلْنا مَلَكاً لَقُضِيَ الْأَمْرُ ثُمَّ لا يُنْظَرُونَ (8) وَ لَوْ جَعَلْناهُ مَلَكاً لَجَعَلْناهُ رَجُلاً وَ لَلَبَسْنا عَلَيْهِمْ ما يَلْبِسُونَ (9) وَ لَقَدِ اسْتُهْزِئَ بِرُسُلٍ مِنْ قَبْلِكَ فَحاقَ بِالَّذِينَ سَخِرُوا مِنْهُمْ ما كانُوا بِهِ يَسْتَهْزِؤُنَ (10)

ترجمه:

8- گفتند چرا فرشته‌اى بر او نازل نشده (تا او را در دعوت مردم به سوى خدا همراهى كند) ولى اگر فرشته‌اى بفرستيم (و موضوع جنبه حسى و شهود پيدا كند) كار تمام مى‌شود (و اگر مخالفت كنند) ديگر به آنها مهلت داده نخواهد شد (و همگى هلاك مى‌گردند).

9- و اگر او را فرشته قرار مى‌داديم حتما وى را به صورت انسانى در مى‌آورديم باز (به پندار آنان) كار را بر آنها مشتبه مى‌ساختيم همانطور كه آنها كار را بر ديگران مشتبه مى‌سازند! 10- (با اين حال نگران نباش) جمعى از پيامبران پيش از تو را به باد استهزا گرفتند اما سرانجام آنچه را مسخره مى‌كردند دامانشان را گرفت (و عذاب الهى بر آنها نازل شد).

تفسير: بهانه‌جويى‌ها

يكى ديگر از عوامل كفر و انكار بهانه‌جويى است، گرچه بهانه‌جويى معلول عوامل ديگر از جمله تكبر و خود خواهى مى‌باشد ولى تدريجا به عنوان‌