سوره انعام سوره مبارزه با انواع شرك و بت پرستى‌

گفته مى‌شود اين سوره شصت و نهمين سوره‌اى است كه در مكه بر پيامبر ص نازل گرديد، ولى در چند آيه از آن گفتگو است كه بعضى معتقدند اين چند آيه در مدينه نازل شده است، اما از رواياتى كه از طريق اهل بيت به ما رسيده استفاده مى‌شود كه يكى از امتيازات اين سوره آن است كه تمام آياتش يك جا نازل شده است و بنا بر اين همه آن" مكى" خواهد بود.

هدف اساسى اين سوره، همانند ساير سوره‌هاى مكى، دعوت به اصول سه گانه" توحيد" و" نبوت" و" معاد" است، ولى بيش از همه روى مساله يگانه‌پرستى و مبارزه با شرك و بت پرستى دور مى‌زند، به طورى كه در قسمت مهمى از آيات اين سوره روى سخن به" مشركان و بت پرستان" است، و به همين مناسبت گاهى رشته بحث به اعمال و كردار و بدعتهاى مشركان مى‌كشد.

در هر صورت تدبر و انديشه در آيات اين سوره كه آميخته با استدلالات زنده و روشنى است، روح توحيد و خدا پرستى را در انسان زنده كرده، و پايه‌هاى شرك را ويران مى‌سازد، و شايد به خاطر همين بهم پيوستگى معنوى و اولويت مساله توحيد بر ساير مسائل بوده كه همه آيات آن يك جا نازل گرديده است.

و نيز به خاطر همين موضوع است كه در رواياتى كه پيرامون فضيلت اين سوره نازل شده كرارا مى‌خوانيم سوره انعام را هفتاد هزار فرشته، به هنگام نزول بدرقه كردند، و كسى كه آن را بخواند (و در پرتو آن روح و جانش از سرچشمه توحيد سيراب گردد) تمام آن فرشتگان براى او آمرزش مى‌طلبند!. دقت در آيات اين سوره مى‌تواند روح نفاق و پراكندگى را از ميان مسلمانان برچيند،