نام کتاب : تفسير نمونه ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 4 صفحه : 332
" فترت" در اصل بمعنى سكون و آرامش است و به فاصله ميان دو جنبش و
حركت يا دو كوشش و نهضت و انقلاب نيز گفته ميشود.
و از آنجا كه در فاصله ميان" موسى" ع و" مسيح" ع پيامبران
و رسولانى وجود داشتند، اما در ميان حضرت مسيح و پيغمبر اسلام ص به اين شكل نبود،
قرآن اين دوران را دوران" فترت رسل" ناميده است، و ميدانيم كه در ميان
دوران مسيح و بعثت پيامبر ص حدود ششصد سال فاصله بود [1] ولى طبق آنچه در قرآن به آن اشاره شده (در
سوره يس آيه 14) و طبق آنچه مفسران اسلامى گفتهاند حد اقل در ميان اين دو پيامبر،
سه نفر از رسولان آمدهاند و بعضى عدد آنها را چهار نفر ميدانند، اما در هر حال
ميان وفات آن رسولان و پيامبر اسلام ص فاصلهاى وجود داشت و بهمين دليل در قرآن از
آن به عنوان دوران" فترت" ياد شده است.
سؤال:
در اينجا ممكن است گفته شود، طبق عقيده ما، جامعه انسانيت لحظهاى از نماينده
خدا و فرستادگان او خالى نخواهد شد چگونه ممكن است چنين فترتى وجود داشته باشد؟
پاسخ:
بايد توجه داشت كه قرآن ميگويد على فترة الرسل يعنى رسولانى در اين
[1] بعضى فاصله ميان اين دو پيامبر
بزرگ را كمتر از ششصد سال و بعضى بيشتر از ششصد سال و بنا به گفته بعضى فاصله ميان
ولادت مسيح ع و هجرت پيامبر اسلام ص به سال رومى ششصد و بيست و يك سال و صد و نود
و پنج روز است (تفسير ابو الفتوح رازى جلد 4 پاورقى صفحه 154. نوشته مرحوم
شعرانى).
نام کتاب : تفسير نمونه ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 4 صفحه : 332