دستورهاى الهى و برنامه‌هاى اسلامى بخاطر مردم و براى حفظ منافع آنها قرار داده شده و به هيچوجه هدف ديگرى در كار نبوده است، خداوند مى‌خواهد با اين دستورها هم طهارت معنوى و هم جسمانى براى مردم فراهم شود.

ضمنا بايد توجه داشت كه جمله‌ ما يُرِيدُ اللَّهُ لِيَجْعَلَ عَلَيْكُمْ مِنْ حَرَجٍ‌:

" خداوند نمى‌خواهد تكليف طاقت‌فرسايى بر دوش شما بگذارد" گرچه در ذيل احكام مربوط به غسل و وضو و تيمم ذكر شده، اما يك قانون كلى را بيان مى‌كند، كه احكام الهى در هيچ مورد به صورت تكليف شاق و طاقت‌فرسا نيست بنا بر اين اگر مشاهده كنيم كه پاره‌اى از تكاليف در مورد بعضى از اشخاص صورت مشقت بارى بخود بگيرد و غير قابل تحمل مى‌شود آن حكم در مورد آنها- بدليل همين آيه- استثناء مى‌خورد و ساقط مى‌شود، مثلا اگر روزه براى افرادى همچون پير مردان و پيره زنان ناتوان و امثال آنها مشقت بار گردد، بدليل همين آيه روزه بر آنها واجب نيست.

البته نبايد فراموش كرد كه پاره‌اى از دستورات كه ذاتا مشكل است، و بايد بخاطر مصالح مهمى كه در كار است آن مشكلات را تحمل كرد همانند حكم جهاد با دشمنان حق.

اين قانون كلى در فقه اسلامى تحت عنوان قاعده" لا حرج" بعنوان يك اصل اساسى در ابواب مختلف مورد استناد فقها مى‌باشد و احكام زيادى را از آن استنباط كرده‌اند.