داخلى و خارجى گسترده‌اند، وظيفه اعصاب سمپاتيك" تند كردن" و به فعاليت واداشتن دستگاه‌هاى مختلف بدن است، و وظيفه اعصاب" پاراسمپاتيك"" كند كردن" فعاليت آنهاست، در واقع يكى نقش" گاز" اتومبيل و ديگرى نقش" ترمز" را دارد، و از تعادل فعاليت اين دو دسته اعصاب نباتى، دستگاههاى بدن بطور متعادل كار ميكند.

گاهى جريان‌هايى در بدن رخ ميدهد كه اين تعادل را بهم ميزند، از جمله اين جريانها مسئله" ارگاسم" (اوج لذت جنسى) است كه معمولا مقارن خروج منى صورت ميگيرد.

در اين موقع سلسله اعصاب پاراسمپاتيك (اعصاب ترمز كننده) بر اعصاب سمپاتيك (اعصاب محرك) پيشى ميگيرد و تعادل به شكل منفى بهم ميخورد.

اين موضوع نيز ثابت شده است كه از جمله امورى كه ميتواند اعصاب سمپاتيك را بكار وادارد و تعادل از دست رفته را تامين كند تماس آب با بدن است و از آن جا كه تاثير" ارگاسم" روى تمام اعضاى بدن بطور محسوس ديده ميشود و تعادل اين دو دسته اعصاب در سراسر بدن بهم ميخورد دستور داده شده است كه پس از آميزش جنسى، يا خروج منى، تمام بدن با آب شسته شود و در پرتو اثر حيات بخش آن تعادل كامل در ميان اين دو دسته اعصاب در سراسر بدن برقرار گردد [1] البته فايده غسل منحصر به اين نيست بلكه غسل كردن علاوه بر اين يك نوع عبادت و پرستش نيز ميباشد كه اثرات اخلاقى آن قابل انكار نيست و به همين دليل اگر بدن را بدون نيت و قصد قربت و اطاعت فرمان خدا بشويند غسل صحيح‌

[1] و اينكه مى‌بينيم كه در خبرى از امام على بن موسى الرضا ع نقل شده كه فرمود:

ان الجنابة خارجة من كل جسده فلذلك وجب عليه تطهير جسده كله‌

:" جنابت از تمام بدن بيرون مى‌آيد و لذا بايد تمام بدن را شست" (وسائل الشيعه جلد اول صفحه 466) گويا اشاره به همين موضوع است.