و از آنجا كه در زمان جاهليت جمع ميان دو خواهر رائج بود، و افرادى مرتكب چنين ازدواجهايى شده بودند قرآن بعد از جمله فوق مى‌گويد:" إِلَّا ما قَدْ سَلَفَ‌" يعنى اين حكم (همانند احكام ديگر) عطف به گذشته نمى‌شود، و كسانى كه قبل از نزول اين قانون، چنين ازدواجى انجام داده‌اند كيفر و مجازاتى ندارند، اگر چه اكنون بايد يكى از آن دو را انتخاب كرد، و ديگرى را رها كنند.

رمز اينكه اسلام از چنين ازدواجى جلوگيرى كرده شايد اين باشد، كه دو خواهر به حكم نسب و پيوند طبيعى نسبت به يكديگر علاقه شديد دارند، ولى به هنگامى كه رقيب هم شوند طبعا نمى‌توانند آن علاقه سابق را حفظ كنند، و به- اين ترتيب يك نوع تضاد عاطفى در وجود آنها پيدا مى‌شود، كه براى زندگى آنها زيان‌بار است، زيرا دائما انگيزه" محبت" و انگيزه" رقابت" در وجود آنها در حال كشمكش و مبارزه‌اند.

بعضى از مفسران احتمال داده‌اند كه جمله" إِلَّا ما قَدْ سَلَفَ‌" به تمام محارمى كه در آيه به آن اشاره شده برگردد يعنى اگر قبل از نزول اين آيه اقدام به ازدواج با يكى از محارم فوق طبق قوانين متداول آن زمان كرده باشيد، حكم تحريم شامل آن ازدواجها نمى‌شود، و فرزندان آنها فرزندان مشروع خواهند بود، البته پس از نزول اين آيه لازم بوده فورا جدا شوند.

پايان آيه يعنى جمله" إِنَّ اللَّهَ كانَ غَفُوراً رَحِيماً" نيز متناسب با اين معنى مى‌باشد.