فرمود: نجاشى، آن گاه به اتفاق مسلمانان به قبرستان بقيع آمد و از دور بر او نماز گذاشت و براى او طلب آمرزش كرد و به ياران خود دستور داد آنها نيز چنين كنند. بعضى از منافقان گفتند محمد ص بر مرد كافرى كه هرگز او را نديده است نماز ميگذارد، و حال آنكه آئين او را نپذيرفته است، آيه فوق نازل شد و به- آنها پاسخ گفت‌ [1] از اين روايت استفاده ميشود كه نجاشى اسلام را بطور كامل پذيرفته بود اگر چه به آن تظاهر نميكرد.

تفسير: اهل كتاب همه يكسان نيستند

وَ إِنَّ مِنْ أَهْلِ الْكِتابِ لَمَنْ يُؤْمِنُ بِاللَّهِ‌ ...

سابقا گفتيم قرآن در بحث‌هايى كه پيرامون مذاهب ديگر ميكند، هيچگاه همه را به يك چشم نمى‌نگرد و رنگ ضديت با نژاد و جمعيتى به خود نميگيرد، بلكه داورى او بر اساس برنامه‌هاى آنهاست، و لذا سهم اقليت‌هاى با ايمان و درستكارى را كه در ميان يك اكثريت گمراه هستند فراموش نميكند. در اينجا نيز بعد از سرزنش بسيارى از اهل كتاب بخاطر كتمان آيات خداوند و طغيان و سركشى آنها، كه در آيات سابق به آن اشاره شد، سخن از اقليتى به ميان مى‌آورد كه دعوت پيغمبر را اجابت كردند، و براى آنها پنج صفت ممتاز بيان ميكند:

1- يُؤْمِنُ بِاللَّهِ‌: آنها كسانى هستند كه از جان و دل به خدا ايمان مى‌آورند.

2- وَ ما أُنْزِلَ إِلَيْكُمْ‌: آنها به قرآن و آنچه بر شما مسلمانان نازل شده است، ايمان مى‌آورند.

3- وَ ما أُنْزِلَ إِلَيْهِمْ‌: ايمان آنها به پيامبر اسلام در حقيقت از ايمان‌

[1]- اسباب النزول واحدى.