190- مسلما در آفرينش آسمانها و زمين و آمد و رفت شب و روز، نشانههاى (روشنى)
براى صاحبان خرد و عقل است.
191- همانها كه خدا را در حال ايستادن و نشستن و آن گاه كه بر پهلو
خوابيدهاند، ياد مىكنند، و در اسرار آفرينش آسمانها و زمين مىانديشند، (و
مىگويند) بار الها اين را بيهوده نيافريدهاى، منزهى تو، ما را از عذاب آتش نگاه
دار.
192- پروردگارا، هر كه را تو (به خاطر اعمالش) به آتش افكنى، او را خوار و
رسوا ساختهاى، و اين چنين افراد ستمگر ياورى ندارند.
193- پروردگارا، ما صداى منادى توحيد را شنيديم، كه دعوت مىكرد به پروردگار
خود ايمان بياوريد و ما ايمان آورديم، (اكنون كه چنين است) پروردگارا، گناهان ما
را ببخش، و ما را با نيكان (و در مسير آنها) بميران.
194- پروردگارا، آنچه را به وسيله پيامبران ما را وعده فرمودى، به ما مرحمت
كن، و ما را در روز رستاخيز رسوا مگردان، زيرا تو هيچگاه از وعده خود تخلف
نمىكنى.
نام کتاب : تفسير نمونه ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 3 صفحه : 212