كه: على ع در روز احد شصت و يك زخم برداشت و پيامبر ص" ام سليم" و" ام عطيه" را دستور داد كه به معالجه جراحات آن حضرت بپردازند. چيزى نگذشت كه آنها با نگرانى به خدمت پيغمبر عرضه داشتند وضع بدن على ع طورى است كه ما هر زخمى را مى‌بنديم ديگرى گشوده مى‌شود، و زخمهاى تن او آن چنان زياد و خطرناك است كه ما از حيات او نگرانيم، پيغمبر و جمعى از مسلمانان به عنوان عيادت به منزل على وارد شدند در حالى كه بدن او يك پارچه زخم و جراحت بود پيامبر با دست مبارك خود بدن او را مسح مى‌كرد و مى‌فرمود:

كسى كه در راه خدا اين چنين ببيند آخرين درجه مسئوليت خود را انجام داده است! و زخمهايى كه پيامبر دست بر آن مى‌كشيد بزودى التيام مى‌يافت، على ع در اين هنگام گفت الحمد للَّه كه با اين همه، فرار نكردم و پشت به دشمن ننمودم خداوند از كوششهاى او قدردانى كرد و در دو آيه از قرآن به آن (و به فداكاريهاى افراد نمونه ديگر از مجاهدان احد) اشاره كرده است، در يك مورد مى‌فرمايد:

" وَ سَيَجْزِي اللَّهُ الشَّاكِرِينَ‌" و در مورد ديگر مى‌فرمايد:" وَ سَنَجْزِي الشَّاكِرِينَ‌".