نام کتاب : تفسير نمونه ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 27 صفحه : 96
الوحى و انتم لا تنقون براجمكم و لا تقلمون اظفاركم
:" چگونه وحى بر من نازل شود در حالى كه شما مفاصل انگشتان خود را پاكيزه
نمىكنيد، و ناخنهاى خود را نمىگيريد!؟ [1] در اينكه مدت انقطاع وحى چقدر بود؟ روايات مختلف است، بعضى
دوازده روز، بعضى پانزده، بعضى نوزده، بعضى بيست و پنج، و حتى بعضى چهل روز نقل
كردهاند.
و در روايتى نيز فقط دو سه شبانه روز نقل شده است.
تفسير: آن قدر به تو مىبخشد كه خشنود شوى!
در آغاز اين سوره نيز با دو سوگند روبرو مىشويم: سوگند به" نور" و
سوگند به" ظلمت" مىفرمايد:
" قسم به روز در آن هنگام كه آفتاب بر آيد و همه جا را فرا گيرد" (وَ الضُّحى).
***
" و سوگند به شب در آن زمان كه آرام گيرد و همه جا را در آرامش فرو
برد" (وَ اللَّيْلِ إِذا سَجى).
" ضحى" به معنى اوائل روز است آن موقعى كه خورشيد در آسمان بالا
بيايد و نور آن بر همه جا مسلط شود، و اين در حقيقت بهترين موقع روز است، و به
تعبير بعضى در حكم فصل جوانى است، در تابستان هوا هنوز گرم نشده، و در
[1]" مجمع البيان" جلد 10
صفحه 504 (با كمى تلخيص و اقتباس).
نام کتاب : تفسير نمونه ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 27 صفحه : 96