به هر حال تعبير به" ويل" تهديد شديدى است نسبت به اين گروه، و اصولا آيات قرآن موضعگيرى سختى در برابر اينگونه افراد نموده، و تعبيراتى دارد كه در باره هيچ گناهى مانند آن ديده نمى‌شود، مثلا بعد از آنكه منافقان كوردل را به خاطر سخريه مؤمنان به عذاب اليم تهديد مى‌كند، مى‌فرمايد:

اسْتَغْفِرْ لَهُمْ أَوْ لا تَسْتَغْفِرْ لَهُمْ إِنْ تَسْتَغْفِرْ لَهُمْ سَبْعِينَ مَرَّةً فَلَنْ يَغْفِرَ اللَّهُ لَهُمْ‌:

" چه براى آنها استغفار كنى و چه نكنى، حتى اگر هفتاد بار براى آنها استغفار كنى خداوند آنها را هرگز نمى‌بخشد" (توبه 80).

شبيه همين معنى در باره منافقانى كه پيغمبر اكرم ص را استهزا مى‌كردند در سوره منافقون آيه 5 آمده است.

اصولا آبرو و حيثيت اشخاص از نظر اسلام بسيار محترم است، و هر كارى كه موجب تحقير مردم گردد گناه بزرگى است، در حديثى از پيغمبر اكرم ص آمده است: اذل الناس من اهان الناس:" ذليل‌ترين مردم كسى است كه به مردم توهين كند"! [1] شرح بيشترى در اين زمينه ذيل آيه 11 و 12 سوره حجرات (جلد 22 صفحه 177 تا 195) آورده‌ايم.

آن قدر به مال و ثروت علاقه دارد كه پيوسته آنها را مى‌شمرد، و از برق درهم و دينار، و پولهاى ديگر، لذت مى‌برد و شادى مى‌كند.

[1]" بحار الانوار" جلد 75 صفحه 142