أَهْلِيهِمْ يَوْمَ الْقِيامَةِ أَلا ذلِكَ هُوَ الْخُسْرانُ الْمُبِينُ‌ زيانكاران واقعى كسانى هستند سرمايه وجود خود و خانواده خويش را در قيامت از دست مى‌دهند، بدانيد خسران مبين همين است" (زمر- 15) [1]" فخر رازى" در تفسير اين آيه سخنى نقل مى‌كند كه حاصلش چنين است:

" يكى از بزرگان پيشين مى‌گويد: معنى اين سوره را من از مرد يخ‌فروشى آموختم، فرياد مى‌زد و مى‌گفت: ارحموا من يذوب رأس ماله ارحموا من يذوب رأس ماله!:" رحم كنيد به كسى كه سرمايه‌اش ذوب مى‌شود، رحم كنيد به كسى كه سرمايه‌اش ذوب مى‌شود"! پيش خود گفتم اين است معنى‌ إِنَّ الْإِنْسانَ لَفِي خُسْرٍ: عصر و زمان بر او مى‌گذرد و عمرش پايان مى‌گيرد، و ثوابى كسب نمى‌كند و در اين حال زيانكار است" [2] به هر حال از نظر جهان‌بينى اسلام دنيا يك بازار تجارت است همانگونه كه در حديثى از امام هادى ع على بن محمد النقى مى‌خوانيم:

الدنيا سوق ربح فيها قوم و خسر آخرون‌

:" دنيا بازارى است كه جمعى در آن سود مى‌برند و جمع ديگرى زيان‌ [3] آيه مورد بحث مى‌گويد همه در اين بازار بزرگ زيان مى‌كنند مگر يك گروهى كه برنامه آنها در آيه بعد بيان شده است.

[1]" مفردات راغب" ماده" خسر".

[2]" تفسير فخر رازى" جلد 32 صفحه 85.

[3]" تحف العقول" صفحه 361 (كلمات امام هادى" ع").