نام کتاب : تفسير نمونه ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 27 صفحه : 163
10- بندهاى را به هنگامى كه نماز مىخواند (آيا مستحق عذاب الهى نيست)؟
11- به من خبر ده اگر اين بنده بر طريق هدايت باشد، 12- يا مردم را به تقوا
دستور دهد (آيا نهى كردن او سزاوار است؟).
13- به من خبر ده اگر (اين طغيانگر) تكذيب حق كند و به آن پشت نمايد (چه
سرنوشت دردناكى خواهد داشت؟).
14- آيا او نمىداند كه خداوند همه اعمالش را مىبيند؟!
تفسير: آيا نمىدانى خدا همه اعمالت را مىبيند؟
در تعقيب آيات گذشته كه در آن اشاره به نعمتهاى مادى و معنوى پروردگار نسبت به
انسان شده بود، و لازمه يك چنين نعمت گستردهاى سپاسگزارى انسان و تسليم او در
برابر خداوند است، در آيات مورد بحث مىفرمايد:" چنين نيست كه نعمتهاى الهى
روح شكرگزارى را هميشه در انسان زنده كند، بلكه او مسلما طغيان مىكند" ... (كَلَّا إِنَّ الْإِنْسانَ لَيَطْغى) [1]
***
"
به خاطر اينكه خود را مستغنى و بى نياز مىبيند" (أَنْ رَآهُ اسْتَغْنى) [2] اين
طبيعت غالب انسانها است، طبيعت كسانى است كه در مكتب عقل
[1] طبق آنچه در بالا آوردهايم"
كلا" براى ردع است نسبت به چيزى كه لازمه مضمون آيات گذشته مىباشد، بعضى نيز
آن را به معنى" حقا" گرفتهاند، كه براى تاكيد مىباشد.
[2] جمله" أَنْ رَآهُ اسْتَغْنى" مفعول لاجله است، و در تقدير لان ... مىباشد، و رؤيت در اينجا به معنى
علم است و لذا دو مفعول گرفته، اين احتمال نيز وجود دارد كه به معنى رؤيت حسى
باشد، و" استغنى" به منزله" حال" بوده باشد.
نام کتاب : تفسير نمونه ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 27 صفحه : 163