تفسير: آفرينش شما مشكلتر است يا آسمانها؟ (دليل ديگرى بر معاد).

به دنبال نقل سرگذشت موسى و فرعون به عنوان يك درس عبرت براى همه طغيانگران و تكذيب كنندگان بار ديگر به مساله معاد و رستاخيز بر مى‌گردد و نمونه‌هايى از قدرت بى‌انتهاى حق را در جهان هستى به عنوان يك دليل براى امكان معاد بيان مى‌كند و گوشه‌هايى از نعمتهاى بى‌پايانش را بر انسانها شرح مى‌دهد تا حس شكرگزارى را كه سرچشمه معرفة اللَّه است در آنها برانگيزد.

نخست منكران معاد را مخاطب ساخته و ضمن يك استفهام توبيخى مى‌فرمايد" آيا آفرينش شما (و بازگشت به زندگى پس از مرگ) مشكلتر است يا آفرينش اين آسمان با عظمت كه خداوند بنا نهاده است" أَ أَنْتُمْ أَشَدُّ خَلْقاً أَمِ السَّماءُ بَناها) [1] اين سخن در حقيقت پاسخى است به گفتار آنها كه در آيات پيشين گذشت كه مى‌گفتند أَ إِنَّا لَمَرْدُودُونَ فِي الْحافِرَةِ" آيا ما به حالت اول باز مى‌گرديم" اين آيه مى‌گويد هر انسانى در هر مرحله‌اى از درك و شعور باشد مى‌داند كه آفرينش اين آسمان بلند اينهمه كرات عظيم و كهكشانهاى بى‌انتها قابل مقايسه به آفرينش انسان نيست كسى كه اين قدرت را داشته چگونه از باز گرداندن شما به حيات عاجز است.

[1] آيه در حقيقت محذوفى دارد و در تقدير چنين است ام السماء اشد خلقا و جمله" بناها" يك جمله مستانفه است و مقدمه‌اى است براى آيات بعد.