[سوره الأعلى (87): آيات 14 تا 19]

قَدْ أَفْلَحَ مَنْ تَزَكَّى (14) وَ ذَكَرَ اسْمَ رَبِّهِ فَصَلَّى (15) بَلْ تُؤْثِرُونَ الْحَياةَ الدُّنْيا (16) وَ الْآخِرَةُ خَيْرٌ وَ أَبْقى‌ (17) إِنَّ هذا لَفِي الصُّحُفِ الْأُولى‌ (18)

صُحُفِ إِبْراهِيمَ وَ مُوسى‌ (19)

ترجمه:

14- مسلما رستگار مى‌شود كسى كه خود را تزكيه كند.

15- و نام پروردگارش را بياد آورد و نماز بخواند.

16- بلكه شما حيات دنيا را مقدم مى‌داريد.

17- در حالى كه آخرت بهتر و پايدارتر است.

18- اين دستورات در كتب آسمانى پيشين آمده است.

19- كتب ابراهيم و موسى.

تفسير: برنامه‌اى كه در همه كتب آسمانى آمده‌

در آيات قبل اشاره‌اى به مجازات سخت كفار معاند، و دشمنان حق شده‌