سوره انفطار
[سوره الانفطار (82): آيات 1 تا 5]
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ
إِذَا السَّماءُ انْفَطَرَتْ (1) وَ إِذَا الْكَواكِبُ انْتَثَرَتْ (2) وَ إِذَا الْبِحارُ فُجِّرَتْ (3) وَ إِذَا الْقُبُورُ بُعْثِرَتْ (4)
عَلِمَتْ نَفْسٌ ما قَدَّمَتْ وَ أَخَّرَتْ (5)
ترجمه:
بنام خداوند بخشنده بخشايشگر 1- آن زمان كه آسمان (كرات آسمانى) از هم شكافته شود.
2- و آن زمان كه ستارگان پراكنده شود و فرو ريزد.
3- و آن زمان كه درياها به هم پيوسته شود.
4- و آن زمان كه قبرها زير و رو شود (و مردگان خارج شوند).
5- در آن زمان هر كس مىداند آنچه را از قبل فرستاده، و آنچه را براى بعد گذاشته است.