هم فروغ و روشنايى خود را از دست مى‌دهند و هم پراكنده مى‌شوند و سقوط مى‌كنند و نظام جهان بالا درهم مى‌ريزد، همانگونه كه در آيه 2 سوره انفطار آمده‌ وَ إِذَا الْكَواكِبُ انْتَثَرَتْ‌" هنگامى كه ستارگان فرو ريزند و پراكنده شوند" و همانگونه كه در آيه 8 سوره مرسلات آمده: فَإِذَا النُّجُومُ طُمِسَتْ:" و هنگامى كه ستارگان محو و تاريك شوند".

همانگونه كه قبلا نيز اشاره كرده‌ايم از آيات مختلف قرآن استفاده مى‌شود كه در آستانه قيامت كوه‌ها مراحل مختلفى را طى مى‌كنند نخست به حركت در مى‌آيند، و در آخرين مرحله به غبار پراكنده‌اى تبديل مى‌شوند (شرح بيشتر در اين باره را در همين جلد در تفسير آيه 20 سوره نبا مطالعه فرمائيد).

در آن روز كه اين آيات نازل گشت چنين شترى با ارزشترين اموال عرب محسوب مى‌شد.

" عطلت" از ماده تعطيل به معنى رها كردن بدون سرپرست و