ترجمه:

6- آيا ما زمين را محل آرامش (شما) قرار نداديم؟

7- و كوه‌ها را ميخهاى زمين؟

8- و شما را به صورت زوجها آفريديم.

9- و خواب شما را مايه آرامشتان قرار داديم.

10- و شب را پوششى (براى شما).

11- و روز را وسيله‌اى براى زندگى و معاش.

12- و بر فراز شما هفت (آسمان) محكم بنا كرديم.

13- و چراغى روشن و حرارت بخش آفريديم.

14- و از ابرهاى باران‌زا آبى فراوان نازل كرديم.

15- تا به وسيله آن دانه و گياه بسيار برويانيم.

16- و باغهايى پر درخت.

تفسير: همه از بهر تو سر گشته و فرمانبردار ...

اين آيات در حقيقت پاسخى است به سؤالاتى كه منكران معاد، و اختلاف كنندگان در اين نبا عظيم داشته‌اند، زيرا در اين آيات گوشه‌اى از نظام حكيمانه اين عالم هستى و مواهب حساب شده‌اى كه نقش بسيار مؤثرى در زندگى انسانها دارد بيان شده است، كه از يك سو دليل روشنى بر قدرت خدا بر همه چيز و از جمله تجديد حيات مردگان است، و از سوى ديگر اشاره به اين است كه اين نظام حكيمانه نمى‌تواند بيهوده و عبث باشد، در حالى كه اگر با پايان اين زندگى مادى دنيا همه چيز پايان يابد، مسلما طرحى عبث و بيهوده خواهد بود.

و به اين ترتيب از دو جهت، استدلال براى مساله معاد محسوب مى‌شود، از طريق" برهان قدرت" و" برهان حكمت".