[سوره عبس (80): آيات 24 تا 32]

فَلْيَنْظُرِ الْإِنْسانُ إِلى‌ طَعامِهِ (24) أَنَّا صَبَبْنَا الْماءَ صَبًّا (25) ثُمَّ شَقَقْنَا الْأَرْضَ شَقًّا (26) فَأَنْبَتْنا فِيها حَبًّا (27) وَ عِنَباً وَ قَضْباً (28)

وَ زَيْتُوناً وَ نَخْلاً (29) وَ حَدائِقَ غُلْباً (30) وَ فاكِهَةً وَ أَبًّا (31) مَتاعاً لَكُمْ وَ لِأَنْعامِكُمْ (32)

ترجمه:

24- انسان بايد به غذاى خويش بنگرد.

25- ما آب فراوانى از آسمان فروريختيم! 26- سپس زمين را از هم شكافتيم.

27- و در آن دانه‌هاى فراوانى رويانديم.