ترجمه‌

بنام خداوند بخشنده بخشايشگر 1- چهره درهم كشيد و روى برتافت! 2- از اينكه نابينايى به سراغ او آمده بود.

3- تو چه مى‌دانى شايد او پاكى و تقوى پيشه كند؟

4- يا متذكر گردد و اين تذكر به حال او مفيد باشد.

5- اما آن كس كه مستغنى است.

6- تو به او روى مى‌آورى! 7- در حالى كه اگر او خود را پاك نسازد چيزى بر تو نيست.

8- اما كسى كه به سراغ تو مى‌آيد و كوشش مى‌كند، 9- و از خدا ترسان است، 10- تو از او غافل مى‌شوى.

شان نزول:

اين آيات اجمالا نشان مى‌دهد كه خداوند كسى را در آنها مورد عتاب قرار داده به خاطر اينكه فرد يا افراد غنى و ثروتمندى را بر نابيناى حق‌طلبى مقدم داشته است، اما اين شخص مورد عتاب كيست؟ در آن اختلاف نظر است:

مشهور در ميان مفسران عامه و خاصه اين است كه:

عده‌اى از سران قريش مانند عتبة بن ربيعه، ابو جهل، عباس بن عبد المطلب، و جمعى ديگر، خدمت پيامبر ص بودند و پيامبر مشغول تبليغ و دعوت آنها به سوى اسلام بود و اميد داشت كه اين سخنان در دل آنها مؤثر شود (و مسلما اگر اينگونه افراد اسلام را مى‌پذيرفتند گروه ديگرى را به اسلام مى‌كشاندند و هم كارشكنيهاى آنها از ميان مى‌رفت و از هر دو جهت به نفع اسلام بود) در اين ميان" عبد اللَّه بن ام مكتوم" كه مرد نابينا و ظاهرا فقيرى بود وارد مجلس شد،