و منحرفان شود كه آيات قرآن را هر گونه بخواهند به ميل خود تفسير كنند.

2- اين همه تكيه بر معاد براى چيست؟

گفتيم از مهمترين مسائلى كه در جزء سى‌ام قرآن مجيد كه اكثريت قريب به اتفاق سوره‌هاى آن مكى است روى آن تكيه شده مساله" معاد" و شرح احوال انسان در روز رستاخيز است.

اين به خاطر آن است كه براى اصلاح انسان نخستين گام اين است كه بداند حساب و كتابى در كار است.

دادگاهى وجود دارد كه چيزى بر دادرسان آن مخفى نمى‌ماند.

محكمه‌اى كه نه ظلم و جور در آن راه دارد و نه خطا و اشتباه.

نه توصيه و رشوه در آن كارساز است، و نه امكان دروغ و انكار و بالآخره هيچ راهى براى فرار از چنگال مجازات در آنجا نيست، تنها راه ترك گناه در اينجاست.

ايمان به وجود چنين محكمه و دادگاهى انسان را تكان مى‌دهد، و ارواح خفته را بيدار مى‌كند، روح تقوى و تعهد و احساس مسئوليت را زنده مى‌كند، و او را به وظيفه‌شناسى دعوت مى‌نمايد.

اصولا در هر محيطى فساد رخنه كند عامل آن يكى از دو چيز است: ضعف نيروى مراقبت، يا ضعف تشكيلات قضايى اگر مراقبين تيزبين اعمال انسانها را زير نظر بگيرند، و دادگاهها دقيقا به جرائم متخلفان برسند، و هيچ" جرمى" بدون" جريمه" نماند، در چنين محيطى مسلما فساد و گناه و تجاوز و تعدى و طغيان به حد اقل خواهد رسيد.

جايى كه زندگى مادى در پرتو مراقبين و دادگاههاى آن چنين باشد