نام کتاب : تفسير نمونه ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 25 صفحه : 82
سپس مىافزايد:" اين رهبران ضال
و مضل مكر عظيمى به كار بردند" (وَ مَكَرُوا
مَكْراً كُبَّاراً).
" كبار" كه صيغه مبالغه از" كبر" است و در اينجا به صورت
نكره ذكر شده، نشان مىدهد كه آنها طرحهاى شيطانى عظيم و گستردهاى براى گمراه
ساختن مردم، و ممانعت از قبول دعوت نوح ريخته بودند، اما اين طرحها چه بوده است؟
درست مشخص نيست.
احتمال دارد كه همان مساله بت پرستى بوده باشد، زيرا طبق بعضى از روايات بت
پرستى قبل از نوح سابقه نداشت، بلكه قوم نوح آن را به وجود آوردند، و مساله از
اينجا سر چشمه گرفت كه در فاصله زمان آدم و نوح مردان صالحى بودند كه مردم به آنها
اظهار علاقه مىكردند، شيطان (و انسانهاى شيطان صفت) از علاقه مردم سوء استفاده
نمود، و آنها را تشويق به ساختن مجسمه آن بزرگان و گرامى داشت آن مجسمهها كرد.
اما چيزى نگذشت كه نسلهاى بعد رابطه تاريخى اين موضوع را فراموش كرده و تصور
نمودند كه اين مجسمهها موجوداتى محترمند كه بايد مورد پرستش قرار گيرند، و به اين
ترتيب به پرستش بتها سرگرم شدند، و مستكبران ظالم با اغفال آنها از اين طريق آنان
را به بند كشيدند، و مكر بزرگ واقع شد.
***
آيه بعد مىتواند گواه اين مطلب باشد، زيرا بعد از اشاره سر بسته به اين
مكر بزرگ مىافزايد: رؤساى" آنها گفتند: دست از خدايان و بتهاى خود
برنداريد" (وَ قالُوا لا تَذَرُنَّ آلِهَتَكُمْ).
و هرگز دعوت نوح را به خداى يگانه نپذيريد، خدايى كه هرگز ديده نمىشود، و با
دست قابل لمس نيست!
نام کتاب : تفسير نمونه ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 25 صفحه : 82