روز جدايى حق از باطل، جدايى صفوف مؤمنان از كافران، و نيكوكاران از بدكاران، و روز داورى مطلق حق در باره همگان.

اين سؤال و جواب براى بيان عظمت آن روز بزرگ است و چه تعبير پر معنى و گويايى از آن روز شده است" روز جداييها"!

جايى كه پيامبر ص با آن علم وسيع و گسترده، و با آن ديده تيز بينى كه اسرار غيب را مشاهده مى‌كرد ابعاد عظمت آن روز را به درستى نداند، تكليف بقيه مردم روشن است، و همان گونه كه بارها گفته‌ايم درك تمام اسرار با عظمت قيامت براى ما زندانيان قفس دنيا ممكن نيست تنها شبحى از آن را مى‌بينيم و به آن ايمان داريم.

[1] طبق اين تفسير ضمير در" اجلت" به شهادت انبيا و رسل باز مى‌گردد كه از آيه قبل استفاده مى‌شود، ولى بعضى گفته‌اند: به تمام امور مربوط به انبياء و اخبارى كه آنها در مورد ثواب و عقاب و حوادث قيامت و مانند آن دادند بازمى‌گردد، بعضى نيز آن را اشاره به تمام امورى كه در آيات قبل آمده مانند تاريك شدن ستارگان و ... مى‌دانند، ولى روشن است كه تفسير اول از همه مناسبتر مى‌باشد، چرا كه مرجع ضمير در آيه متصل به آن است.