با يك سلسله حوادث بسيار هول‌انگيز و كوبنده همراه است، به طورى كه نظام آن را به كلى متلاشى مى‌سازد، و جهان آخرت با نظامى نوين جايگزين آن مى‌گردد.

به طورى كه اين حوادث عجيب و وحشتناك است كه با هيچ بيانى نمى‌توان آن را توصيف كرد، آيا حوادثى كه كوه‌ها را از جا مى‌كند و چنان به هم مى‌كوبد كه تبديل به غبار مى‌شود، و به صورت پشمهاى زده شده در مى‌آورد قابل توصيف است؟

و به تعبير بعضى از مفسران عظمت اين حوادث به قدرى است كه عظيمترين زلزله‌هايى كه انسان به چشم ديده در برابر آن مانند ترقه‌هاى كوچكى است كه بچه‌ها براى بازى منفجر مى‌كنند در برابر بزرگترين بمب اتم.

و به هر حال اين تعبيرات قرآنى دليل بر تفاوت زياد نظامات آخرت با نظامات دنيا است.

[1]" اقتت" در اصل" وقتت" از ماده" وقت" بوده كه واو مضموم در آن تبديل به همزه شده، و به معنى" توقيت وقت" براى رسولان پروردگار است، و اين نيز معلوم است كه وقت براى خود آنها تعيين نمى‌شود، بلكه براى عمل آنها يعنى شهادتشان تعيين مى‌گردد، و لذا گفته‌اند كه آيه محذوفى دارد.