[سوره الجن (72): آيات 25 تا 28]

قُلْ إِنْ أَدْرِي أَ قَرِيبٌ ما تُوعَدُونَ أَمْ يَجْعَلُ لَهُ رَبِّي أَمَداً (25) عالِمُ الْغَيْبِ فَلا يُظْهِرُ عَلى‌ غَيْبِهِ أَحَداً (26) إِلاَّ مَنِ ارْتَضى‌ مِنْ رَسُولٍ فَإِنَّهُ يَسْلُكُ مِنْ بَيْنِ يَدَيْهِ وَ مِنْ خَلْفِهِ رَصَداً (27) لِيَعْلَمَ أَنْ قَدْ أَبْلَغُوا رِسالاتِ رَبِّهِمْ وَ أَحاطَ بِما لَدَيْهِمْ وَ أَحْصى‌ كُلَّ شَيْ‌ءٍ عَدَداً (28)

ترجمه:

25- بگو من نمى‌دانم آنچه به شما وعده داده شده نزديك است، يا پروردگارم زمانى براى آن قرار مى‌دهد؟! 26- عالم الغيب او است، و هيچكس را بر اسرار غيبش آگاه نمى‌سازد، 27- مگر رسولانى كه آنها را برگزيده است و مراقبينى از پيش رو و پشت سر براى آنها قرار مى‌دهد.

28- تا بداند پيامبرانش رسالتهاى پروردگارشان را ابلاغ كرده‌اند، و او به آنچه نزد آنها است احاطه دارد، و هر چيزى را احصا كرده است.