دسترس شما قرار دهد"؟! (قُلْ أَ رَأَيْتُمْ إِنْ أَصْبَحَ ماؤُكُمْ غَوْراً فَمَنْ يَأْتِيكُمْ بِماءٍ مَعِينٍ‌).

مى‌دانيم زمين از دو قشر مختلف تشكيل شده:" قشر نفوذ پذير" كه آب را در خود فرو مى‌برد و در زير آن" قشر نفوذ ناپذير" است كه آب را در آنجا نگاه مى‌دارد، تمام چشمه‌ها، چاهها، قناتها از بركت اين تركيب خاص به وجود آمده، زيرا اگر تمام روى زمين تا اعماق زياد قشر نفوذپذير بود آبها چنان در زمين فرو مى‌رفتند كه هرگز دست كسى به دامانشان نمى‌رسيد، و اگر همه نفوذناپذير بودند آبها روى زمين مى‌ايستادند و تبديل به يك باتلاق مى‌شدند، يا به زودى به درياها مى‌ريختند، و به اين ترتيب تمام ذخائر زير زمينى آب از دست مى‌رفت.

اين نمونه كوچكى از رحمت عام خدا است كه مرگ و حيات انسان سخت با آن گره خورده است.

" معين" از ماده" معن" (بر وزن طعن) به معنى جريان آب است، و گاه گفته‌اند از" عين" گرفته شده، و ميم آن زائده است، لذا بعضى از مفسران" معين" را به معنى آبى گرفته‌اند كه با چشم ديده مى‌شود هر چند جارى نباشد.

ولى بيشتر آن را به همان معنى آب جارى تفسير كرده‌اند، گرچه آب نوشيدنى منحصر به آب جارى نيست، ولى بدون شك آبهاى جارى بهترين نوع آنها محسوب مى‌شوند، خواه به صورت چشمه‌ها باشد يا نهرها و يا قنات و چاههاى جوشان.

بعضى از مفسران نقل كرده‌اند كه يكى از كفار هنگامى كه اين آيه را شنيد كه مى‌گويد:" اگر آبهاى مورد استفاده شما در زمين فرو رود چه كسى‌