ايمان آوردند خوار و موهون نمى‌كند" (يَوْمَ لا يُخْزِي اللَّهُ النَّبِيَّ وَ الَّذِينَ آمَنُوا مَعَهُ‌).

" اين در حالى است كه نور (ايمان و عمل صالح) آنها از پيشاپيش و از سوى راستشان در حركت است" و عرصه محشر را روشن مى‌سازد، و راه آنها را به سوى بهشت مى‌گشايد (نُورُهُمْ يَسْعى‌ بَيْنَ أَيْدِيهِمْ وَ بِأَيْمانِهِمْ‌).

در اينجاست كه آنها رو به درگاه خداوند آورده،" مى‌گويند پروردگارا! نور ما را كامل كن، و ما را ببخش كه بر هر كار قادرى" (يَقُولُونَ رَبَّنا أَتْمِمْ لَنا نُورَنا وَ اغْفِرْ لَنا إِنَّكَ عَلى‌ كُلِّ شَيْ‌ءٍ قَدِيرٌ).

در حقيقت اين توبه نصوح، پنج ثمره بزرگ دارد:

" نخست" بخشودگى سيئات و گناهان.

" دوم" ورود در بهشت پر نعمت الهى.

" سوم" عدم رسوايى در آن روز كه پرده‌ها كنار مى‌رود، و حقايق آشكار مى‌گردد، و دروغگويان تبهكار خوار و رسوا مى‌شوند، آرى در آن روز پيامبر ص و مؤمنان آبرومند خواهند بود، چرا كه آنچه گفتند به واقعيت مى‌پيوندد.

" چهارم" اينكه نور ايمان و عمل آنها از پيشاپيش و سمت راست آنها حركت مى‌كند و مسير آنها را به سوى بهشت روشن مى‌سازد (بعضى از مفسران نورى را كه پيشاپيش حركت مى‌كند نور" عمل" دانسته‌اند، در اين زمينه تفسير ديگرى نيز ذيل آيه 12 سوره حديد در جلد 23 تفسير نمونه داشتيم).

" پنجم" اينكه توجهشان به خدا بيشتر مى‌گردد، لذا رو به سوى درگاه خدا مى‌آورند و از او تقاضاى تكميل نور و آمرزش كامل گناه خويش مى‌كنند.