خداوند گناهان او را مى‌بخشد، و پاداش او را بزرگ مى‌سازد" (وَ مَنْ يَتَّقِ اللَّهَ يُكَفِّرْ عَنْهُ سَيِّئاتِهِ وَ يُعْظِمْ لَهُ أَجْراً).

بعضى از مفسران گفته‌اند كه منظور از" سيئات" در اينجا" گناهان صغيره" است، و منظور از تقوا پرهيز از" گناهان كبيره" است به اين ترتيب پرهيز از كبائر سبب بخشودگى صغائر مى‌شود، شبيه آنچه در آيه 31 سوره نساء آمده است. و لازمه اين سخن آن است كه مخالفت احكام گذشته در زمينه طلاق و عده جزء گناهان كبيره محسوب مى‌شود [1] البته درست است كه" سيئات" گاهى به معنى گناهان صغيره آمده است، ولى در بسيارى از آيات قرآن مجيد" سيئات" به عموم گناهان اعم از صغيره و كبيره اطلاق شده است، مثلا در آيه 65 سوره مائده مى‌خوانيم: وَ لَوْ أَنَّ أَهْلَ الْكِتابِ آمَنُوا وَ اتَّقَوْا لَكَفَّرْنا عَنْهُمْ سَيِّئاتِهِمْ‌:" اگر اهل كتاب ايمان بياورند و تقوا پيشه كنند ما تمام گناهان گذشته آنها را مى‌بخشيم" (اين معنى در آيات ديگرى نيز آمده است).

مسلم است كه ايمان و قبول اسلام سبب بخشودگى همه گناهان پيشين مى‌شود.

نخست در باره چگونگى مسكن زنان مطلقه مى‌فرمايد:" آنها را هر جا خودتان سكونت داريد و امكانات شما ايجاب مى‌كند سكونت دهيد" (أَسْكِنُوهُنَّ مِنْ حَيْثُ سَكَنْتُمْ مِنْ وُجْدِكُمْ‌).

[1]" الميزان" جلد 19 صفحه 367.